Pri la problemoj de "raumismo", de la esperantdebatoj en frilang-o, de la moderator-agoj (moderajxo ? moderumo ? modero ?) je la pasintaj debatoj, ktp... Mi ne havas tempon kaj kuragxon.
Frilango estas nur tion, kion faras la membroj respektantaj de kutima urbaneco en interneto. Mi ne scias se mi estas aù ne "raumisto". Mi ni diras, ke esperanto
estas ludo, mi diras, ke gxi estas al mi (pro mi ?) lingvistika objekto, ege interessanta certe.
Sed mi estas EGE lacigixita de la cxiamvenantaj diskusoj, kie la esperantomalfavoroj cxiam diras la samajn malverajn argumentojn, kaj kie la esperantfavoroj kutime defendas gxin religiomaniere, konviktaj ke gxi estas io absoluta, plenvera, nediskutebla, cxiamredonantaj tunojn da ligoj, proklamantaj Klaudion Piron aù alion kiel profeton, kaj ankaù konvinktaj, ke la malfavoroj estas malbonaj ajxoj, abolutdefendistoj de la angla lingvo, lakeoj de la kontraesperanto-komploto, aù psikopatoj kaj nevrosatoj, kaj vidantaj la pli malgrandran kritakajxon cxe experanto kiel plenan atakon cxe ili mem.
*

Mi havas gramatikan demandon :
Laŭ mi, oni ne devigu homojn, kontraŭ sia volo, iĝi lingvaj aktivuloj!
Tial ke "lingvaj aktivuloj" estas la predikato de "homojn", cxu ne devas gxi estas akusativa, pro tio ke la subjekto de "igxi" estas, gxi mem, akusativa ? Kiel latine :
cogere hominem fieri defensorem linguae esperanticae
forcer un homme (COD/sujet de l'infinitive) à devenir (verbe d'état) défenseur (attribut du sujet de l'infinitive qui est lui-même COD) de l'espéranto.
La plupart des occasions des troubles du monde sont grammairiennes (Montaigne, II.12)